Zonder verwarring geen leren. Waar anderen chaos in business niet kunnen verdragen, houd ik me er graag in staande.

​

Mijn kijk op mensen in organisaties heeft zich uiteraard gevormd door de jaren heen. Ik leerde al jong naar organisaties kijken als levende systemen, waarin mensen werken én leven. Mijn eigen ervaring als young professional (back in the nineties!) speelt daarin zeker een rol. Toen ik aan mijn werkleven begon, stierf mijn broer. Hierdoor ontwikkelde ik een gelaagde kijk op leven en werken. Wat is prioriteit? Waar doen we het allemaal voor? Op welke manier kan ik mezelf realiseren én hoe is een organisatie voor mij een plek waar ik mezelf kan zijn?

​

Deze existentiële vragen hebben me gevormd als begeleider in veranderprocessen. Ik keek naar interne communicatie, hield me bezig met kwaliteitszorg, werd leiderschapscoach en conflictbemiddelaar. Ik droeg bij aan het maken van strategische plannen en roadmaps. Ik ontwikkelde doelgericht trainingen op maat. De creatieve leegte was altijd mijn basis om vanuit te vertrekken. Ik heb een groot respect voor 'niet weten'.

​

Je moet het natuurlijk kunnen te kanaliseren en materialiseren. De verwarring moet zin krijgen.  De leegte zal zich weer vullen. De blaadjes moeten neerdwarrelen en uiteindelijk heeft iedereen weer een functieomschrijving die past, of is er weer een helder actieplan of nieuw dashboard gemaakt. Je begrijpt wat ik bedoel. Ik koppel business aan poëzie. Of je kan ook zeggen de organisatie aan 'het diep menselijke'.

​

Zoals je al gemerkt heb, doe ik ook iets met taal. Ik gebruik metaforen, verhalende elementen. En ik koppel die aan de business. Omdat mensen niet lineair zijn en bedrijven niet enkel van cijfers zijn gemaakt.

​

​

​

​